Preminula je u svojoj 84. godini Dr. Marija Kiš, etnograf, bivša članica Etnografskog instituta Mađarske Akademije.
Dr. Maria Kiš rođena je 1935. godine u Somboru. Majka joj je srpskog porekla, a otac Mađar, dr. Lajoš Kiš, etnomuzikolog. 1959. godine stekla je diplomu iz etnografije i muzeologije na fakultetu „Etveš Lorand“ u Budimpešti. Posle studija radila je u Institutu za narodno obrazovanje (Népművelési Intézet), a od 1974. do 1991. godine bila je zaposlena kao naučna saradnica Etnografskog Istraživačkog Instituta. Tokom njene naučne karijere istraživala je među južnoslovenskim narodima u Mađarskoj, od kojih je najistaknutije bilo njeno etnografsko istraživanje među Srbima naseljenih uz Dunav.
Već tokom njenih fakultetskih godina, sredinom 50-ih godina, je sakupljala etnografsku građu u srpskoj zajednici u Pomazu. Bila je zainteresovana za kalendarske praznike i običaje, na tu temu je napisala i svoju disertaciju pod naslovom „Praznici Pomaških Srba“. Kasnije je to bila tema njene odbranjene kandidatske disertacije, objavljene u seriji Etnografske Studije (Néprajzi Tanulmányok) 1988. godine, pod naslovom „Južnoslovenski običaji duž Dunav“.
Tokom svog komparativnog etnografskog istraživanja u srpskoj, zatim u bunjevačkoj i šokačkoj zajednici u Mađarskoj, obilazila je naselja Lovra, Pomaz, Sentandreja, Kalaz, Čobanac, Baja i Kaloča, Dušnok, Baća, Santovo itd.
Tokom svog etnografskog rada imala je važnu ulogu ne samo na terenu, već i u naučnom životu, pored akademske karijere bila je urednica zbirke „Etnografija Južnih Slavena u Mađarskoj“. Pored toga istraživala je i u bivšoj Jugoslaviji, gde je i objavila nekoliko članaka i studija. 1991. godine, posle penzionisanja je nastavila njenu naučnu karijenju. 1996. godine je uredila zbirku pod nazivom „Izbor etnografskih svezaka nacionalnosti u Mađarskoj“.
Mađarsko Etnografsko Društvo dodelio joj je prigodnu medalju „Pro Etnografija Minoritatum“, 1997. godine.
Rad dr Marije Kiš bio je značajan sa više razloga. Tokom njene aktivne karijere u istraživanju nacionalnih manjina u Mađarskoj, skrenula je pažnju na južnoslovenske etničke grupe na teritoriji Mađarske. Njene publikacije, takođe i njeno najpoznatije delo, knjiga pod nazivom „Južnoslovenski običaji duž Dunav“ i dan danas služe osnovnu literaturu za one koji su zainteresovani za južnoslovenske zajednice u Mađarskoj.
